Παρακολουθούμε ένα εμετικό ξέσπασμα αυτές τις μέρες από το "σούπερ-ντούπερ" όπως διατείνεται (Δ.Ν.Μ., Δέν Νομίζω Μάκη), μπλογκ της πόλης, και μολονότι αδυνατούμε να καταλάβουμε την πρόθεση και τη σκοπιμότητα, άλλωστε είναι αδύνατο έστω και να μαντέψει κανείς τι μπορεί να κρύβει ένας οχετός, μας πιάνει τρόμος να σκεφτόμαστε ότι αυτό μπορεί να αυτοαποκαλείται δημοσιογραφία! Και βέβαια, μας πιάνει μια απέραντη νοσταλγία για τον παλιό-καλό αυριανισμό, όταν τουλάχιστον ήξερες ποιον είχες απέναντί σου....