Μία ημέρα φορτισμένη, ίσως η πιο φορτισμένη του χρόνου ∙  φορτισμένη από αναμνήσεις προσώπων και περιστατικών πού ζωγραφίστηκαν με ανεξίτηλα χρώματα στον καμβά της ιστορίας, της παγκόσμιας και της ελληνικής. 

Η ημερομηνία αυτή έχει αποτυπώσει τα χνάρια της σε αμέτρητα τραγούδια και κείμενα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην μπορεί να διαγραφεί ή να αντικατασταθεί από εφήμερα και περιοδικά αφιερώματα ανθοκομικών εκδηλώσεων, σαχλών ασμάτων και δηλώσεων.

Είναι μία ημέρα αφιερωμένη στην ιστορία χωρίς να έχει κηδεμόνες και εκφραστές, για τον λόγο αυτό είναι μία πηγή πού κάθε φορά θα αναβλύζει νέα αλήθεια, περισσότερη αλήθεια, ενώ θα γελάει με αυτούς πού πάντα θα προσπαθούν να την χειραγωγήσουν ή να συνδέσουν την μορφή τους με αυτή.

Η ημέρα αυτή, θα επιλέγει μόνη της αυτούς πού θέλει να την συντροφέψουνε στο ταξίδι της με την ιστορία πού γράφτηκε, γράφεται και θα γραφτεί.

Κάποτε ο Θεοδωράκης είχε πει ότι τα τραγούδια του θα υπάρχουνε ακόμη και όταν τα τανκς της χούντας θα έχουνε σκουριάσει, η ίδια πρόταση θα μπορούσε να αναφέρετο στην 1η Μαΐου.

1η Μαΐου, σκοπευτήριο της Καισαριανής, 1η Μαΐου Αλέξανδρος Παναγούλης, 1η Μαΐου Λάκης Σάντας, 1η Μαΐου Σικάγο 1886, 1η Μαΐου Παρίσι 1968, 1η Μάη η ημέρα της ιστορίας.

Η φωτογραφία είναι από την ταινία 1900.