Αν πήρε καλά τα’ αυτί μου, κάτι εξώδικα έφυγαν απ’ το Δημαρχείο προς επιχειρήσεις και επιχειρηματίες, που μέχρι πρότινος ήταν στο απυρόβλητο και ουδείς διανοούνταν να ψέξει τις παραβάσεις τους. Συμπτωματικά, τις ίδιες μέρες που στέλνονταν τα εξώδικα, εντείνονταν οι φήμες για την έλευση ορκωτών λογιστών (για άλλη δουλειά και σε άλλους φορείς εννοείται) κατά τη γειτονιά μας. Επίσης, το τελευταίο διάστημα αρχίζει να συζητείται όλο και περισσότερο το ενδεχόμενο, το χρέος της Βίλας να μην καταλογιστεί στο Δήμο και στους Δημότες, αλλά στον πρωτεργάτη αυτής της παράτυπης σύμβασης, ο οποίος μέχρι πρότινος-όπως και τα κολλητάρια του-ήταν στο απυρόβλητο, θρασύτατος τιμητής και κήνσορας. Αν λοιπόν τα αθροίσουμε όλα αυτά, λέω αν, γεγονότα, φήμες και ενδεχόμενα, φαίνεται σαν να αλλάζει κάπως η "μουσική υπόκρουση", κι από το βαλς της αναμονής να πηγαίνουμε στο σκληρό ροκ.
